دست از شکایت و ایراد گرفتن بردارید
مردان عمل هیچ گاه شکوه و شکایت نمی کنند ، به ویژه از سخت بودن صخره ها ، ابری بودن آسمان یا سرد بودن هوا .
پذیرفتن یعنی شکایت نکردن و شادی یعنی شکوه نکردن از چیزهایی که در مورد آن ها هیچ کاری نمی توان کرد . شکوه کردن پناهگاه کسانی است که هیچ اتکایی به خود ندارند .
شکایت کردن به دیگران فایده ای ندارد . اجازه دادن به آن ها هم که بار احساس بیچارگی یا ترحم خود را بر سر شما نیز بریزند دردی را دوا نمی کند . شکوه و شکایت کردن منتهای حماقت است ، وقتی است که تلف شده است ، وقتی که امکان داشت با انجام فعالیت های مبتنی بر عشق به خود استفاده های بهتری از آن کرد .